Darmowy hosting zapewnia PRV.PL
|
Obwód Szkoły dodano dnia 12 Mar 2007 przez Admin |
||
|
Łężany Miejsce Piastowe Niżna Łąka Rogi Targowiska Widacz Wrocanka Zalesie Głowienka - Pierwotnie nazywała się Głowinka. Powstała współcześnie z Krosnem przed rokiem 1340. Pierwsze pisane o niej wzmianki pochodzą z roku 1445. Podlegała od czasów lokacji Krosna wójtowi krośnieńskiemu, należała do dóbr starostwa sanockiego. Według dokumentu Zygmunta I z roku 1532 zezwalającego Janowi Bonerowi na sprzedaż wójtostwa krośnieńskiego mieszczanom, do wójstwa należał także młyn w Głowience. Kmiecie z tej wsi dawali rajcom miasta rocznie po 2 kapłony. Według rewizji dóbr starostwa sanockiego z roku 1565 we wsi było 18 łanów i 2 pręty roli osiadłej przez 30 kmieci. Czynsz z łanu wynosił rocznie 36 gr. ponadto dawali kmiecie z łanu po 19 i 6 den. stacji, podymnego po 2 gr. 1 gr. i 6 den. Na pocztę dawali zaś kmiecie po 1 korcu owsa. Zobowiązani byli do koszenia łąk starościńskich przez 3 dni w roku oraz do naprawiania młyna krośnieńskiego i wszelkich potrzeb do młyna należących. Wśród kmieci 4 miało po łanie, reszta mniejsze cząstki. Dlatego też wielu zarobkowało przewożąc furmankami towary przez Duklę na Węgry. W roku 1531 pracowali kmiecie przy rozbudowie murów Krosna. Według danych rejestru poborowych z roku 1515 było we wsi 18 łanów i młyn. Nazwiska kmieci były niemal wszystkie polski Łężany - Po raz pierwszy wymienione zostały łącznie z Targowiskami w roku 1427. Były własnością królewską, osadzone na prawie magdeburskim. W połowie XV wieku ta królewszczyzna była w posiadaniu Piotra Smolickiego. Nazwiska ludności wskazują na ogromną przewagę żywiołu polskiego.Według rejestrów poborowych z 1589 roku Łężany łącznie z Targowiskami miały 16 łanów kmiecych, łan obrócony na folwarku, 2 zagrodników z rolami, 11 komorników z bydłem, 3 bez bydła i młyn. Należały wtedy do Sienneńskich. O wielkości Łężan dowiadujemy się dopiero z danych z roku 1689. Było w Łężanach 5,5 łana ziemi osiadłych przez 14 kmieci na nierównych rolach. Miejsce Piastowe - Pierwsza wzmianka o dawno istniejącej wsi pochodzi z roku 1358. Wtedy to Kazimierz Wielki wstawił dla wsi przywilej lokacyjny. W latach 1423 i 1424 zastawił ją Władysław Jagiełło. W roku 1441 król Władysław Warneńczyk przyłączył do sołectwa we wsi 4 łany z przynależnościami. Dzierżył ją aż po połowę XV wieku podkomorzy sanocki i burgrabia krakowski Jan Grzymała z Pieczeniegów. Ludność wsi była wtedy polska. Kmiecie zobowiązani byli do naprawy palisady zamku sanockiego. W roku 1448 mieli naprawić 20 łokci. W roku 1456 Miejsce wraz z Rogami dostały się córkom Hieronima Kobyleńskiego. W roku 1485 ówczesny posiadacz tej królewszczyzny Hieronim Kobyleński zastawił Miejsce wraz z sołectwem mieszczaninowi krośnieńskiemu Stanisławowi Ruszkowi, dopożyczając od niego jeszcze w późniejszych latach 410 florenów. W roku 1515 Kobylański płacił pobór od 14 łanów, karczmy i młyna. Według danych z roku 1589 wieś w posiadaniu pani Tarłowej miała 13 łanów, 2 zagrodników z ogrodami, komornika z bydłem, komornika bez bydła, karczmę z rolami i młyn. Niżna Łąka - Według interpolowanego dokumentu z roku 1277 osada należała do opactwa koprzywnickiego. Na początku II połowy XV wieku posiadaczami sołectwa w Niżnej Łące byli Mikołaj i Ścibor synowie Mikołaja z Wrocanki. W roku 1479 dzierżyły je Ścibor, posiadacz części we Wrocance, w roku 1500 zaś jego żona Małgorzata otrzymała sołectwo zrzekając się pretensji do Wrocanki. Według danych rejestrów poborowych z roku 1536 był w tej klasztornej wsi tylko 1 łan kmiecy i młyn. W roku 1581 były 2 łany kmiece, 6 zagrodników z rolami, 2 komorników z bydłem i 2 bez bydła. Opactwo koprzywnickie pobierało też ze wsi dziesięciny. Rogi - Pierwszym pisanym źródłem dotyczącym tej wsi jest przywilej Kazimierza Wielkiego z roku 1348 dla Piotra sołtysa z Kołaczyc, któremu sprzedał za 800 kóp groszy sołectwo w królewskiej wsi Rogi, w celu lokowania jej na 110 łanach na prawie magdeburskim. Sołtys miał otrzymać 6 łanów wolnych od danin i czynszu z prawem urządzenia stawów na Lubatówce, wybudowania 2 karczem oraz warsztatów dla 2 krawców, 2 kowali, 2 jatek rześniczych i 2 kramów dla piekarzy. Ponadto sołtys otrzymał prawo połowu ryb, polowania i zakładania pasiek oraz objęcia dla siebie tej ziemi, która pozostałaby jako nadwyżka po wymierzeniu we wsi 110 łanów. Zobowiązany za to został do wystawiania na wyprawę wojenną 2 żołnierzy. Kmiecie mieszkający na dawnych polach otrzymali 6 lat wolnizny, na przetrzebionych już lasach po 10 latach, a ci którzy mają dopiero karczować role dla siebie, 20 lat wolnizny. Po upływie wolnizny mieli płacić z łanu po 10 skojców czynszu, a na rzecz kościoła po 4 gr tytułem dziesięciny. Na gminne pastwisko zostały przeznaczone 2 łany, a łan dla kościoła. Wieś zobowiązana była do naprawy palisady przy zamku sanockim. W pierwszej połowie XV w. posesorami wsi byli Czarnoccy. We wsi według danych z roku 1462, liczącej 18 łanów kmiecych, kilka stawów rybnych był także zamek z dwoma wieżami. W drugiej XV w. posiadaczem wsi był Hieronim z Kobylan. Według danych rejestrów poborowych z roku 1515 było we wsi 18 łanów kmiecych, młyn i karczma. W roku 1589 wieś była w posiadaniu pani Tarłowej, która płaciła podatek od 14 łanów kmiecych, 1/2 łanu sołtysiego, karczmy z rolą, 4 zagrodników bez ról, 6 komorników z bydłem, 1 bez bydła i młyna. Targowiska - Najwcześniejsza wiadomość o tej osadzie pochodzi z roku 1365. Określono ją w dokumencie Kazimierza Wielkiego jako miasteczko (oppidium). Była to więc osada targowa o wyraźnie miejskim charakterze. Przez nią wyznaczył król mieszczanom krośnieńskim drogę na Węgry i na Ruś. Wtedy był to już chyba okres schyłkowy znaczenia Targowiska jako osady targowej. Na początku drugiej ćwierci XV w. była to już wieś, choć ciągle jeszcze określana jako Ruskie Targowiska. Jako królewszczyzna w latach 1444-58 były Targowiska w posiadaniu kasztelana sanockiego Piotra Smolickiego, który nabył ją od Katarzyny i Elżbiety, córek Jaxy zwanego Wrochem w roku 1427. Będąc posiadaczem tej wsi, orzekł w roku 1448, że nie jest ona zobowiązana do naprawy palisady koło zamku sanockiego. W roku 1439 wieś przynosiła 7 grzywien i grosz dochodu rocznie. We wsi był dwór i folwark ze stawami, potwierdzony źródłowo już w roku 1429, oraz sołectwo. Piotr Smolicki przekazał wieś w testamencie w roku 1458 swym bratankom, którzy mieli ją objść po śmierci jego żony. Długosz wymienia jako posiadacza wsi Mikołaja z Tarnawy. We wsi w roku 1501 było 25 kmieci. Część sołectwa należała w roku 1519 do Heleny wdowy po Marcinie Marcinkowskim. Według danych rejestrów poborowych z roku 1589 Targowiska łącznie z Łężanami liczyły 16 łanów, ponadto łan zmieniany na folwark, 2 zagrodników z rolami, 11 komorników z bydłem, 3 komorników, młyn o jednym kole. Widacz - Jest wioską wydzieloną z Targowisk. Sołectwem jest od 1975 roku. Pierwszym sołtysem był Zygmunt Adamczak. Samodzielną wioską jest od 1994 roku na podstawie uchwały Rady Gminy Miejsce Piastowe. Wrocanka - W źródłach pojawia się jej nazwa po raz pierwszy w roku 1424, kiedy to występuje posiadacz tej wsi królewskiej Ścibor. Nie wiadomo, kiedy została lokowana, bo dopiero z roku 1495 pochodzi wiadomość o tamtejszym sołtysie Wojciechu, który dzierżawił też królewską wieś Wrocankę. Wieś pozostawała stale w zastawie, a jej zastawni posiadacze dzielili się nią jak dziedziczną własnością. Prowadziło to do różnych sporów między jej posiadaczami. Przy takich okazjach źródła sądowe z roku 1504 informują, że we wsi była siedmioosobowa ława przysięgłych, pod przewodnictwem zastępcy sołtysa (vice advocatus). Trudno określić ilość kmieci we wsi. Wiadomo tylko, że w zastawionej za 40 grzywien w roku 1504 części wsi należącej do Anny, żony Jana Lubiatowskiego, był dwór, część karczmy i 7 kmieci. Ludność, wśród której przeważały nazwiska polskie, zobowiązana była do robocizn na rzecz zamku sanockiego. W roku 1448 naprawiali 13 łokci palisady. W roku 1515 było we wsi 8 łanów kmiecych. Według danych rejestrów poborowych z roku 1589 we wsi było 4,25 łana kmiecego, 1/2 łanu obrócone na folwarku, 3 zagrodników z rolami i komornik. Zalesie - Było częścią wsi Targowisk. Samodzielnym sołectwem jest od 1975 roku. Pierwszym sołtysem był Stanisław Sieniawski. Od 1998 roku do Zalesia przyłączyła się Kolonia Haczów. Samodzielną wioską jest od 2001 roku na podstawie uchwały Rady Gminy Miejsce Piastowe. |
||
|
